Wymyslów - grupa polskich schronów bojowych

Koncepcja obronna polegała na zbudowaniu wzdłuż rzeki Brynicy linii umocnień stałych, przy czym sąsiadująca z nią zapora miała stanowić zbiornik wodny, który mógł być również wykorzystany jako swoista „broń” w sytuacjach awaryjnych. Poprzez otwarcie śluz w zaporze woda miała rozlać się po okolicznych polach ciągnących się w kierunku Dobieszowic, Kozłowej Góry i Piekar Śląskich, uniemożliwiając ruch wojsk wroga. W momencie faktycznego ataku Niemców we wrześniu 1939 r. założenie obronne dotyczące zapory Kozłowa Góra nie zostało zrealizowane ze względu na techniczne przeszkody w napełnieniu zbiornika oraz znaczną suszę. W głębi lasu, na skraju zbiornika, zbudowano inne obiekty linii schronów. Pierwszym obiektem zgrupowania przy ujściu zapory jest schron bojowy o bardzo charakterystycznym kształcie, zamaskowany drewnianymi i ceglanymi ścianami, który na pierwszy rzut oka sprawiał wrażenie wiejskiego obiektu. Uzbrojenie tworzyły dwa ciężkie karabiny maszynowe „Browning” wz.30 umieszczone w otworach strzelniczych. Oprócz tego załoga wyposażona była w dwa „Browningi” wz. 28, które mogły samodzielnie strzelać przez dwa kolejne stanowiska ogniowe przeznaczone wyłącznie dla nich. Wewnątrz obiektu można znaleźć schowek na granaty ręczne, wstępną strzelnicę obronną i rurę do wystrzeliwania pocisków sygnalizacyjnych. Dziś schron znajduje się w niewielkiej odległości od zabudowań w Wymysłowie i jest doskonale widoczny dla każdego poruszającego się główną drogą.

Kolejny obiekt znajduje się głęboko w lesie i jest największą budowlą w tej grupie umocnień. Ciężki schron bojowy wybudowano w roku 1938 i wyposażono w trzy karabiny maszynowe „Browning” wz. 30, z których jeden umieszczony jest w kopule pancernej, a kolejne dwa w ściennych otworach strzelniczych. Wokół obiektu znajdują się do dzisiaj pozostałości umocnień ziemnych.

Kolejnym obiektem linii jest również schron bojowy wybudowany w roku 1938, który robi wrażenie konstrukcji bojowy, jednak jest to schron obronny z funkcją „zmylenia wroga”. Aby obiekt zmylił nieprzyjaciela, ma dłuższą ścianę, która udaje istnienie większego obiektu, z fałszywymi drzwiami. Schrony tego typu budowano w celu ściągnięcia ostrzału wrogich wojsk (zwłaszcza artylerii), co miało zapewnić między innymi mniejszą koncentrację ognia na pozostałe obiekty. W 1939 r. na samej zaporze wybudowano dodatkowo ściany strzelnicze, czyli mury z małymi stanowiskami strzelniczymi, które miały za zadanie chronić strzelców strzelających z broni krótkiej w bezpośredniej bliskości zapory. Całość tworzy bardzo interesujący kompleks fortyfikacji, umieszczony w pięknym i spokojnym miejscu wprost stworzonym do zwiedzania zabytków.