Schron Gostyń jest najbardziej wysuniętym na południe obiektem stałych umocnień obszaru „Wyry”, części „”Mikołów”. Obecnie, oprócz częściowo zachowanej historycznej postaci, w obiekcie utworzono ekspozycję, która umożliwia również wgląd do roku 1939, kiedy rozpoczęto budowę budynku. W okresie inwazji (1. września 1939) obiekt został przygotowany do walki. Znajdował się w szalunku budowlanym, który został usunięty dopiero w listopadzie tego roku. Wyposażono go w elementy stalowe, takie jak pancerne drzwi wejściowe, pancerne drzwi włazu czy drzwi gazoszczelne między pomieszczeniami. Te komponenty obronne nie zachowały się do rozpoczęcia renowacji. Odporność osłony została zaprojektowana w kategorii C (odporność na ostrzał pociskami kaliber 155mm). Uzbrojenie schronu stanowiły dwa karabiny maszynowe 7,92 mm wz. 30 „Browning“. W jednej z komór bojowych znajdowało się wyjście awaryjne dla załogi, które służyło jak strzelnica dla broni ręcznych. Wciąż na wyposażeniu znajdują się dwie wyrzutnie i granatniki. Układ wewnętrzny podzielony jest na sześć pomieszczeń, z których dwa to komory bojowe. Schron w części mieszkalnej był gazoszczelny i posiadał sterowane ręcznie urządzenia filtracyjne i wentylacyjne.